जिद्द आणि चिकाटीचा इतिहास
दि. 20 फेब्रुवारी 2025
आज मी जीवनाच्या सत्तरीचा टप्पा पार केला. हा केवळ वयाचा आकडा नाही, तर अनुभवांचा ठेवा आहे. हे वर्षानुवर्षांचे संचित आहे, संघर्षाची कहाणी आहे आणि माझ्या मुजोरीच्या प्रवासाचा दस्तऐवज आहे. या मुजोरीनेच मला अनेकदा संकटात टाकले, पण याच मुजोरीने मला तारलेही.
टायफॉईडशी पहिली झुंज: 1971 चा संस्मरणीय काळ
दि. 23 डिसेंबर 1971 भारताने पाकिस्तानवर ऐतिहासिक विजय मिळवत जनरल नियाझीने आपल्या लाखभर सैनिकांसह शरणागती पत्करली. हा संपूर्ण देशासाठी आनंदाचा कालावधी असताना, माझ्या व्यक्तिगत आयुष्यात मात्र टायफॉईडने थैमान घातले होते.
मी त्या वेळी हायर मॅट्रिक म्हणजेच अकरावीचा विद्यार्थी. वर्गात सतत पहिला येण्याचा निर्धार मी केला होता, पण टायफॉईड हा मोठा अडथळा ठरला. मला तापाच्या झळा सोसाव्या लागत असतानाही मी अभ्यास सोडला नाही. टायफॉईडला न जुमानण्याची हीच मुजोरी मला अखेर भोवली. हा आजार साध्या स्वरूपात आला नव्हता, तर त्याने माझ्या शरीरात वर्षभर वास्तव्य केले.याचा परिणाम माझ्या शारीरिक आरोग्यावर झाला, पण शैक्षणिक प्रवासात मी यशस्वी ठरलो. एप्रिल 1972 मध्ये मी HSSC परीक्षेत काही विषयात प्राविण्यासह उच्च प्रथम श्रेणी मिळवून वर्गात पहिला आलो.
टायफॉईडचा दीर्घ परिणाम आणि पुढील संघर्ष
टायफॉईड जरी वर्षभराने गेल्यासारखा वाटला, तरी त्याने माझ्या शरीरावर कायमचा प्रभाव सोडला. मी शाळेत पहिला क्रमांक मिळवणारा विद्यार्थी होतो, पण मे-जून 1973 मध्ये B.Sc. (PCM) च्या पहिल्या वर्षात ATKT चा लाभार्थी ठरलो. हा एक मोठा धक्का होता.हा पराभव वाटत होता, पण मी तो स्वीकारला नाही. टायफॉईडचा प्रभाव कमी झाला, पण माझ्या शरीराला त्याने कायमचे दुर्बल करून टाकले.
शारीरिक संघर्ष आणि आत्मविश्वासाची परीक्षा
2007 ते 2012 या काळात विविध शारीरिक व्याधींनी मला जणू घेरावच घातला. या पाच वर्षांत तब्येतीच्या अनेक समस्या निर्माण झाल्या, पण मी मानसिकदृष्ट्या खचलो नाही. शरीरावर कितीही परिणाम झाला तरी आत्मविश्वासाने मला तारले. हीच माझी मुजोरी होती—कधीही हार न मानण्याची!
सत्तरीचा टप्पा: आठवणींच्या वाटेवरून
आज मी 70 व्या वर्षात प्रवेश केला आहे. माझा जन्म महाशिवरात्रीच्या दिवशी झाला. मात्र, भारतीय पंचांग आणि इंग्रजी कॅलेंडरमधील फरकामुळे 20 फेब्रुवारी आणि महाशिवरात्र एकाच दिवशी येतेच असे नाही. त्यामुळे मी माझा वाढदिवस दोनदा साजरा करू शकतो!
सत्तरी पार झाली, हेच मोठे यश!
या प्रवासात मी अनेक शारीरिक अडथळे पार केले, संकटांचा सामना केला आणि आजही माझी जिद्द कायम आहे. या प्रवासात अनेक गोष्टी शिकता आल्या.
आयुष्याची शिकवण आणि पुढील वाटचाल
मी आजवरच्या जीवनप्रवासात हेच शिकलो—संघर्ष अपरिहार्य असतो, पण आपण हार मानली नाही तर प्रत्येक अडथळा पार करता येतो. शारीरिक समस्या, परीक्षेतील अडथळे, आयुष्यातील अनपेक्षित संकटे—या सगळ्याने मला कधीही थांबवले नाही.
आज मी सत्तरी पार केली, पण अजूनही पुढे जाण्याची उमेद आहे. जीवनाच्या प्रत्येक क्षणाला सकारात्मकतेने स्वीकारण्याचा विचार आहे.
